Skip to content Skip to footer

Szwy wchłanialne o średnim i długim okresie podtrzymywania tkankowego – jakie różnice?

Chirurdzy podczas zabiegów korzystają z różnych rodzajów nici. Ich wybór w dużym stopniu zależy od rozległości rany, rodzaju szytej tkanki oraz od możliwości pojawienia się zakażenia. Jeszcze kilka lat temu podział nici chirurgicznych opierał się wyłącznie na materiale. Można było wyróżnić nici naturalne i syntetyczne. W dzisiejszych czasach wyróżnić można także nici jednowłóknowe, wielowłóknowe oraz wchłanialne i niewchłanialne. Jeżeli chodzi o szwy wchłanialne to zwraca się uwagę również na maksymalny okres podtrzymywania tkankowego.

Szwy wchłanialne o średnim okresie podtrzymywania tkankowego – co trzeba wiedzieć?

Szwy rozpuszczalne o średnim okresie podtrzymywania tkankowego wykonane są najczęściej z poliglekapronu. Jest to syntetyczny i dobrze wchłanialny materiał, który wyróżnia się strukturą monofilamentu. Nici wchłanialne PGCL charakteryzują się dość wysoką początkową siłą podtrzymywania szwu, która stopniowo zmniejsza się o około 40% po 14 dniach. Po miesiącu siła podtrzymywania szwu zmniejsza się z kolei o 50-60%. Całkowity okres wchłaniania nici następuje po około 3-4 miesiącach. Warto wspomnieć także o tym, że nici PGCL nie posiadają właściwości antygennych i pirogennych. Z praktycznego punktu widzenia oznacza to, że mogą pojawić się jedynie niewielka odpowiedź zapalna poszczególnych tkanek. Na szczególną uwagę zasługuje również gładka struktura nici, dzięki czemu nie ma tak dużego problemu z osadzaniem się bakterii.

Czym wyróżniają się szwy rozpuszczalne o wysokim okresie podtrzymywania tkankowego?

Nici chirurgiczne rozpuszczalne o wysokim okresie podtrzymywania tkankowego wykonane są głównie z PDS, czyli polidioksanonu. Jest to jednowłóknowy materiał, który w całości zbudowany jest z poliestru poli. Szwy wchłanialne PDS utrzymują napięcie w tkance przez około 6 tygodni. Po tym czasie siła podtrzymywania spada o około 50%. Opisywane nici chirurgiczne rozpuszczalne wchłaniają się w drodze hydrolizy. Do największych zalet nici PDS należy zaliczyć bardzo wysoką biozgodność oraz niespotykaną odporność na działanie agresywnych płynów ustrojowych. Nić chirurgiczna o wysokim okresie podtrzymywania tkankowego jest bardzo elastyczna i cechuje się dużą wytrzymałością na rozciąganie.