Badania i zabiegi medyczne powinny być prowadzone w odpowiednich warunkach, spośród których najważniejszym są światło oraz ostrość obrazu. Dzięki zastosowaniu prostych urządzeń możliwe jest uzyskanie najwyższej jakości obrazu. Lupa czołowa to sprzęt, który powinien być na wyposażeniu każdego gabinetu lekarskiego, w którym przeprowadza się zabiegi oraz badania.
Lupa czołowa – jak jest zbudowana?
Lupa to sprzęt optyczny, który służy do powiększania obrazu. Powiększanie to jednak nie wszystko. Dzięki lupie czołowej obraz jest jasny, wyraźny, posiada głębię.
Podstawowym elementem lupy są soczewki. W nowoczesnych urządzeniach można regulować wielokrotność powiększenia.
Dobierając lupę należy zwrócić uwagę na ogniskową. Każdy użytkownik powinien dobrać indywidualnie ogniskową, która jest liczbą określającą odległość dzielącą lekarza w pozycji przy pracy od pacjenta. Ogniskowa przypomina nieco rozmiar ubrania lub butów, który musimy znać robiąc zakupy tego rodzaju produktów.
Lupy czołowe są wyposażane w oświetlenie, najczęściej ledowe.
Urządzenia są bardzo lekkie. Zakładane na nasadzie nosa podtrzymywane są dzięki opasce głowowej. Można także soczewki montować do opraw okularów.
Lupa stomatologiczna
Jest narzędziem niezbędnym w każdym gabinecie stomatologicznym. Powiększenie pola zabiegowego przy pomocy urządzenia, które nie wymaga angażowania rąk jest bardzo istotne z punktu widzenia ergonomii i komfortu pracy lekarza, ale to także metoda znacznie podnosząca jakość wykonywanych usług. Lupa stomatologiczna daje dobrze oświetlone pole, powiększenie, ostrość widzenia, co podnosi skuteczność pracy lekarza wykonującego zabiegi.
Lampa czołowa – gdzie można jej używać?
W gabinecie laryngologa silne, naturalne światło jest niezbędne do przeprowadzenia badań uszu oraz krtani. Lampa czołowa laryngologiczna mocowana do opasek głowowych lub do opraw okularowych to urządzenie, które emituje silny strumień światła o barwie neutralnej.
Aby dobrać urządzenie odpowiednie do pracy w gabinecie lekarskim należy przy zakupie sprawdzić parametry opisujące temperaturę barwową wyrażaną w kelwinach (K). Im wyższa wartość, tym światło jest zimniejsze, bardziej białe. Niskie wartości temperatury opisują światło żółte, ciepłe. Lampa czołowa laryngologiczna powinna mieć temperaturę barwową co najmniej 4000 K i nie większą, niż 4500 K.
W oświetleniu niezwykle istotny jest także sposób, w jaki strumień światła pada na oświetlaną powierzchnię. Parametr ten zwany natężeniem światła podawany jest w luksach. Wysokiej klasy lampy mają natężenie rzędu 50 000 lx.