Zewsząd słyszy się, że zmiany skórne mogą być niebezpieczne i świadczyć o nowotworze, kiedy więc dermatolog stwierdza, że nie ma powodu do obaw, a zmiana jest tylko włókniakiem miękkim można odetchnąć z ulgą. Pojawia się jednak pytanie co dalej, jak z nim postępować? Zwłaszcza jeśli lekarz nie poda więcej informacji lub pytania pojawią się już po wyjściu z gabinetu.
Obserwacja
Włókniak miękki powinien być stale obserwowany, a wszelkie zmiany go dotyczące konsultowane z lekarzem. W wielu przypadkach nic się nie będzie działo, ale jeśli zacznie on np. zmieniać barwę, rosnąć, podbiegać krwią, to należy ponownie udać się do lekarza. Są to niedobre objawy, które w wielu przypadkach mogą świadczyć o rozwoju choroby.
Ochrona
Włókniaki miękkie powinny być chronione przed bezpośrednim działaniem Słońca oraz uszkodzeniami, ponieważ mogą być one niebezpieczne i zapoczątkować poważniejszą chorobę. W miarę możliwości warto więc je osłaniać, używać kremów ochronnych, a jeśli Włókniak miękki pojawił się w miejscu, w którym łatwo o jego uszkodzenie, to warto rozważyć usunięcie.
Leczenie
Skoro włókniaki miękkie nie są chorobą, to nie ma na nie specjalistycznego leczenia. Można je tylko profilaktycznie usuwać ze względu na umiejscowienie, w którym łatwo byłoby je uszkodzić. Częściej jednak robi się to ze względów estetycznych. W tym celu należy udać się do specjalisty, a nie posiłkować się domowymi sposobami i poradami z Internetu, bo tylko tak będzie to działanie bezpieczne. Stosuje się trzy metody usuwania włókniaków miękkich: chirurgiczną, laserową oraz przy użyciu ciekłego azotu (kriochirurgię). Są to metody bezpieczne, niepowodujące powikłań, a kriochirurgię można stosować nawet u kobiet w ciąży oraz dzieci.
Dalsza diagnostyka
Odkrycie włókniaka miękkiego powinno być motywacją do dalszej diagnostyki pod kątem chorób metabolicznych. Włókniak miękki bardzo często pojawia się w przypadku cukrzycy, insulinooporności i nadciśnienia tętniczego, a są to już choroby cywilizacyjne, bardzo popularne i groźne, szczególnie gdy nie zostaną zdiagnozowane we wczesnym stadium.